ما روی زمینی زندگی می کنیم که کره ای است به قطر ۱۲،۷۳۰ کیلومتر؛ زمین یکی از ۸ سیاره منظومه شمسی است که به گرد خورشید می چرخد. خورشید ستاره ای است به قطر نزدیک ۱/۵ میلیون کیلومتر، درحالی که زمین نزدیک به ۱۵۰ میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد. نزدیک ترین ستاره بعد از خورشید به ما ستاره ای است به نام پروکسیما قنطورس در فاصله ۴/۳ سال نوری از ما. این فاصله به قدری زیاد است که حتی با پیشرفته ترین فضاپیماهای امروزی حدود ۵۰ هزار سال طول می کشد تا فاصله زمین تا پروکسیما قنطورس را طی کنیم. خورشید و پروکسیما قنطورس هر دو ستاره هایی معمولی در مجموعه بزرگی از ستاره ها به نام کهکشان هستند. در کیهان ما، هر چند میلیون یا چند میلیارد ستاره در کنار یکدیگر، مجموعه جهان جزیره ای مانندی به نام کهکشان را می سازند. خورشید و ستاره های همسایه اش عضو کهکشانی هستند به نام کهکشان راه شیری. تمام ستاره هایی که در آسمان شب با چشم غیرمسلح می بینیم ستاره های همین کهکشان راه شیری هستند. کهکشان راه شیری نزدیک به ۴۰۰ میلیارد ستاره دارد. و اگر بخواهیم از یک طرف کهکشانمان به طرف مقابلش سفر کنیم، در صورتی که فضاپیمایی داشته باشیم که با سرعت نور حرکت کند (یعنی ۳۰۰ هزار کیلومتر در ثانیه سرعت داشته باشد) حدود صدهزار سال در راه خواهیم بود. تا اینجای کار هنوز در کهکشان راه شیری هستیم. اگر از کهکشان راه شیری خارج شویم، کهکشان های مشابه متعددی را در اطراف خود خواهیم دید. کهکشان آندرومدا ، ابرهای ماژلای کوچک و بزرگ، کهکشان مثلث، کهکشان M32 و M110 و چندین کهکشان دیگر که در فضای بی انتها، فاصله نزدیک تری تا راه شیری دارند، همسایگان ما در فضا به شمار می آیند.
اخترشناسان، کهکشان راه شیری و همسایگانش را در گروهی به نام 《گروه محلی》طبقه بندی می کنند. گروه محلی کهکشان ها همراه چند گروه کهکشانی دیگر خوشه کهکشانی به نام خوشه سنبله را تشکیل می دهد. خوشه کهکشانی سنبله نیز همراه چند خوشه کهکشانی دیگر تشکیل ابر خوشه سنبله را می دهد. اخترشناسان، امروزه کیهان را مجموعه ای در حال منبساط می دانند که از میلیون ها میلیون کهکشان تشکیل شده است. این کهکشان ها در دل مجموعه های کوچک تری که ابر خوشه ها، خوشه و گروه های کهکشانی باشد؛ قابل مطالعه اند. خورشید ستاره ای است که فقط یکی از ۴۰۰ میلیارد ستاره موجود در یکی از این کهکشان ها به نام کهکشان راه شیری است. میلیارد ها میلیارد ستاره در کیهان وجود دارد و هر یک از آنها بخت داشتن سیاره ای شبیه به زمین را دارد. شاید موجودات هوشمند فضایی متعددی در کیهان، همین الان زندگی می کنند و از وجود ما هم مطلع باشند؛ اما دانشمندان تا این لحظه، هنوز نتوانسته اند نشانه ای از ساده ترین شکل حیات در کیهان در جایی جز زمین پیدا کنند.
