زبان دانمارکی یکی از زبانهای اسکاندیناوی است و گرامر آن ویژگی‌های مشخصی دارد. در ادامه، چند ویژگی مهم از گرامر زبان دانمارکی به طور خلاصه آورده شده است:
1. مفرد و جمع: زبان دانمارکی مفرد و جمع را تفاوت‌های خاصی در نظر نمی‌گیرد. این یعنی شکل‌های مفرد و جمع کلمات در اکثر موارد یکسان هستند.
2. معنی افعال: در زبان دانمارکی، معنی افعال اغلب از طریق پیشوند‌ها و پسوند‌ها تغییر می‌کند. برای مثال، افعال می‌توانند با افعال کمکی مانند "at have" (داشتن) یا "at være" (بودن) ترکیب شوند تا معنای جمله تعیین شود.
3. جنس اسم‌ها: زبان دانمارکی جنس اسم‌ها را تماماً حذف کرده است. این به معنای این است که نیازی به تعیین جنس مذکر یا مونث برای اسم‌ها نیست.
4. ترتیب کلمات: زبان دانمارکی ترتیب کلمات را از طریق تغییر مکان کلمات و استفاده از پسوند‌های مختلف تغییر می‌دهد. تعداد مواردی از تغییرات کلماتی در یک جمله می‌تواند منجر به تغییر معنی یا نحوه اعلام جمله شود.
5. افعال ناقص: در زبان دانمارکی، افعال ناقص یا فعل‌های متعدی به کار می‌رود تا فعل اصلی را تکمیل کنند. این افعال معمولاً با فعل اصلی ترکیب می‌شوند و به جمله معنی می‌دهند.
6. نوع تکرار: در زبان دانمارکی، نوع تکرار در جملات بسیار مهم است. تعداد تکرارها و موقعیت آن‌ها در جمله می‌تواند معنای جمله را تغییر دهد.
این ویژگی‌ها تنها چند مورد از ویژگی‌های گرامری زبان دانمارکی هستند و این زبان همچنین دارای ویژگی‌های دیگری نیز می‌باشد. برای یادگیری کامل گرامر زبان دانمارکی، می‌توانید به منابع آموزشی مختلف مراجعه کنید یا با استفاده از دوره‌های آموزش آنلاین این زبان را بیاموزید.
