کارگاه "تئاتر_ و سینما" بصورت تئوری برای شناخت بهتر دانشجویان رشته ی روانشناسی و جامعه شناسی توسط دکتر حسن پورگل محمدی آغاز شد... این سرآغاز می تواند آشنایی دانشجویان رشته های مختلف با هنر تئاتر وپتانسیل با لقوه آن در ارتقا کیفی وعلمی وعملی حوزه های روانشانسی وجامعه شناسی و توجه به کاربرد درمانی با لقوه تئاتر و سینما این هنر انسانی ارزنده وشریف به لحاظ روحی و روانی و فیزیکی و همچنین ایجاد وآموزش روابط صحیح اجتماعی وحس اعتماد به نفس بالا بین افراد جامعه ونهادینه کردن احترام و رعایت حقوق وقوانین اجتماع امروز وجوامع مدرن بین آحاد افراد به ویژه در خانواده ها ومراکز آموزشی از پیش دبستانی تا مراکز آموزش عالی و ایضا پی ریزی زمینه های محکم وقابل اتکا جهت تحقیق وپژوهش در خصوص علوم اجتماعی و... باشد .
این مهم برای هر جامعه رو به رشدی که می خواهد در جهان مدرن امروز خود را تثبیت کرده وجایگاه محکمی برای خویش باز کند لازم واجب می نماید . تئاتر درمانی و روانشناسی سینما در بین جویندگان هنر مخصوصأ علاقه مندان نمایش در جامعه می تواند موجب رشد فکری آنها و دیگر افراد اجتماع باشد ؛ تا دیگرانی که خود را دور از هنر می دانند ویا دیدگاهی غیر واقع و نامتعارف ، مبتنی بر عدم درک درست واصولی از هنر دارند از این رهگذر به بهتر شدن روابط خانواده و جامعه همت گمارند .
در واقع هنر تئاتر و سینما درمانی در مدارس، دانشگاه ها ، بیمارستان ها ، ادارات ، بازارهای شهر ، مراکز ومجامع عمومی و... کاربرد علمی و عملی داشته ودرنهایت به تک تک افراد کمک می کند تا به اوج باور و اعتماد به نفس واعتقاد به خود رسیده تا به جایی که بتوانند باورها ، ارزش ها ، آئین وسنت های نیکو و پسندیده ، خصایل واخلاقیات نیک انسانی ،اعتقادات ، ادبیات وفرهنگ و هنر ، تاریخ وافتخارات ملی ومیهنی و... را حفظ کرده تا اینگونه علاوه بر دست یافتن به شناختی درونی ومعرفت نسبت به خود ودیگران ، سپر محکمی در برابر بی هویتی و از خود بیگانگی وتهاجم فرهنگی ،فکری ، هنری بیگانگان داشته و جامعه ای شاداب و با نشاط وبه دور از غم واسترس وافسردگی های معمول را دارا باشیم انشااله . این آموزش باید به طریق صحیح انجام شود
